Τα τελευταια 2 χρονια της ζωης μου, με την γεννηση της κορης μου, εμαθα πολλα. Εχοντας τη Χρυση στη ζωη μου καταφερα να ξεφυγω απο τον προστατευτικο ιστο της ελληνικης οικογενειας και να μεγαλωσω. Η μεταλλαξη της κοπελας σε μητερα, το ακουσμα της λεξης μαμα που εχει πια αντικαταστησει το ονομα μου, δημιουργουν μια περιεργη ψυχολογικη διαδικασια που παιρνει χρονο να ολοκληρωθει, αλλα σιγα σιγα εδραιωνεται μεσα μας και γινεται ο στοχος και λογος υπαρξης μας.

Εχοντας απο ελαχιστες εως μηδενικες γνωσεις πανω στο θεμα της μητροτητας καταφερα να δημιουργησω μαζι με τον μπαμπα της, ενα γλυκιτατο και υγιεστατο πλασματακι που πλεον εχει εξελιχτει σε ανθρωπακι με χαρακτηρα, προσωπικοτητα, πεισμα και τρυφεροτητα. Και καθε μερα ειμαι υπερηφανη για εκεινη, για τον μπαμπα της αλλα και για τον εαυτο μου.. ( ειμαι κουκουβαγια, το ξερω..) 🙂

Και συντομα σειρα θα παρει ο μπεμπης μας.. Καλα διαβασμενη πλεον, νοιωθω πιο σιγουρη για πραγματα που τοτε με βασανιζαν. Ωστοσο ειμαι ετοιμη να ξεκινησω την απαραιτητη επαναληψη που καθε μαθητης οφειλει να κανει. Θα ανατρεξω στις πληροφοριες -πλουτος -που πλεον εχω συγκεντρωσει στο Gold Mum και σαν πρωταρα θα ξαναδιαβασω γραμμη γραμμη τις συμβουλες των ειδικων αλλα και τα δικα σας πραγματικα σχολια που τοσο με καθησυχαζαν σε καθε δυσκολια. Και βεβαια θα ανατρεξω και στα αγαπημενα μου http://www.kidscloud.gr, http://www.mother.gr, http://www.mamadesmpampades.gr (www.mikroimegaloi.gr) & http://www.aspaonline.gr που τοσο με βοηθησαν στα πρωτα βηματα μου ως μαμα αλλα και ως Gold Mum.

Μεχρι να βρω τις ισορροπιες μου με τα 2 παιδακια μου πλεον, δεν θα ειμαι πολυ συνεπης στις Gold Mum αγαπημενες υποχρεωσεις μου, ωστοσο θα δηλωνω την παρουσια μου συχνα πυκνα ειτε με καποια αστεια, γλυκια φωτογραφια/ αναρτηση, ειτε με καποια απορια ζαλισμενης μαμας! 🙂 Την σκυταλη παραδιδω σε εσας και στο section που δημιουργησαμε “Απο μαμαδες για μαμαδες” οπου ολες μπορειτε να μας στειλετε τις ιστοριες σας, εμπειριες σας, αποριες σας, οι οποιες και θα δημοσιευονται αμεσα.

Ουφ! Αυτα ηθελα τοσο καιρο να επικοινωνησω και νοιωθω τοσο ομορφα που τα καταφερα να το ολοκληρωσω επιτελους! Δυο πραγματα πριν κλεισω αυτο το σημειωμα:
1) Μην αφηνετε την πολιτικο-οικονομικη κατασταση να σας καταβαλλει σε σημειο μη αναστρεψιμο. Διαβαζω στα μηνυματα σας οτι δεν υπαρχει φως στο τουνελ και νοιωθετε μουδιασμενοι. Οφειλουμε ολοι να προσπαθουμε για το αυριο ακομα και αν δεν υπαρχει ουτε φως κεριου στο τουνελ. Αποφασισαμε να γινουμε γονεις και πρεπει να τιμησουμε την ιδιοτητα μας, να συνειδητοποιησουμε την βαρυτητα αυτης της αποφασης και να προσπαθουμε παντα για το καλυτερο μελλον των παιδιων μας. Αντι να τα βαφουμε μαυρα και να φερνουμε την μιζερια στα σπιτια μας ας προσπαθησουμε να σκεφτουμε πως θα δημιουργησουμε καλυτερες συνθηκες για εμας και ας μην αναλωνομαστε στο τι δεν κανουν καλα οι αλλοι.
2) Πλησιαζουν τα Χριστουγεννα. Ας γινουμε ξανα παιδια και ας χαρουμε μαζι με τα παιδια μας αυτες τις Χριστουγεννιατικες ημερες. Φτιαξτε γλυκα, στολιστε το δεντρο, πειτε τα καλαντα, μαζευτειτε σε σπιτια με αγαπημενους. Ειναι απλη τελικα, νομιζω, η ζωη και ας επιμενουμε εμεις να την περιπλεκουμε…

Θα τα πουμε ξανα συντομα..

Με πολυ αγαπη,

Λέλα

20121108-235101.jpg