Κάθε Δευτέρα αναρτώ άρθρο. Ήθελα και σήμερα να αναρτήσω κάτι χαρούμενο για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα της μαυρίλας και να ξεχαστώ. Αλλά δεν θα το κάνω. Δεν έχω την όρεξη να ξεχαστώ. Θέλω να παρακολουθήσω τις εξελίξεις που τρέχουν, να αφουγκραστώ τις αποφάσεις τους και να εξετάσω τις προοπτικές μου. Το γνωρίζω οτι όλοι οφείλουμε να συνεχίζουμε να είμαστε παραγωγικοί-ίσως και περισσότερο απο ποτέ καθώς αυτό θα βοηθήσει να πάμε μπροστά και θα μας εξασφαλίσει ενα, κάποιο, μέλλον. Αλλά για σήμερα, μόνο για σήμερα, θα απέχω. Και αύριο -πιο ήρεμη- θα είμαι εδώ..
Lela
Gold Mum 
Προσπαθω εδω και 5 λεπτα να εκφρασω το πως νιωθω παρακολουθοντας τα γεγονοτα, γραφω-σβηνω, γραφω-σβηνω, και τελικα το μονο που θα πω ειναι οτι ντρεπομαι και νιωθω ασχημα με τον εαυτο μου για λογαριασμο τους. Κριμα, απλα κριμα.
Nα μη στεναχωριέστε για όμορφα σινεμά και κτίρια ιστορικά. Εγώ νιώθω ανακουφισμένη που δεν έγινε όλο αυτό εν ώρα εργασίας.. Λυπηρό μεν αλλά χωρίς θύματα.!! Αξέχαστα θα μου μείνουν τα παιδιά της Marfin που τόσο άδικα έφυγαν… Τα κτίρια και τα σινεμά θα ξαναγίνουν και θα αποκτήσουν ξανά ζωή! dont worry, be happy!