Μπήκαμε στην φάση της εκπαίδευσης, με το γιογιό μας να μας συντροφεύει συνεχώς! Ψάχνοντας πληροφορίες με σκοπό την ενημέρωσή μου για τον καλύτερο τρόπο εκπαίδευσης έπεσα πάνω σε άρθρο του jenny.gr και σε απόσπασμα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Παπαδάτου «Τα πρώτα 6 χρόνια της ζωής του παιδιού». Το μοιράζομαι:
Εκούσιος έλεγχος της ούρησης και αφόδευσης δεν υπάρχει πριν από την ηλικία των 18 μηνών. Επομένως, το παιδί δεν μπορεί να εκπαιδευτεί στον έλεγχο των σφικτήρων αν δεν είναι αναπτυξιακά έτοιμο. Ο έλεγχος του εντέρου αποκτιέται συνήθως πριν από τον έλεγχο της κύστης, και συχνά αναφέρεται οικογενειακό ιστορικό νυκτερινής ενούρησης.
Σε ηλικία 20-24 μηνών, το παιδί αρχίζει να ζητά από τη μητέρα του να το βάλει να ουρήσει και σε ηλικία 24-30 μηνών συγκρατεί τα ούρα του περισσότερο από 5 ώρες, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπεται η πάνα στη διάρκεια της ημέρας.
Τα νυχτερινά «ατυχήματα» εξακολουθούν να είναι πολλά, γιατί η κύστη του παιδιού είναι ακόμη μικρή και δεν μπορεί να χωρέσει για μια ολόκληρη νύχτα την συνολική αποβολή των ούρων από τους νεφρούς. Η νυχτερινή ενούρηση μειώνεται όσο μεγαλώνει το παιδί, αλλά 1 στα 10 παιδιά εξακολουθεί να βρέχεται το βράδυ μετά την ηλικία των 5 ετών, 1 στα 20 έχει νυχτερινά «ατυχήματα» στην ηλικία των 11 ετών (ιδίως τα αγόρια) και 1 στα 100 εξακολουθεί τη νυχτερινή ενούρηση σε προχωρημένη εφηβική ηλικία. Ο γιατρός σας θα σας συμβουλεύσει για ενδεχόμενες εξετάσεις που θα πρέπει να κάνετε αν υπάρχει κατά σταγόνες ούρηση μέρα και νύχτα ή αν εξακολουθεί η ενούρηση στην εφηβική ηλικία.
Τα παιδιά μαθαίνουν να ελέγχουν την κύστη τους με την εξάσκηση και με τις συμβουλές. Αλίμονο στη μάνα που θα προσπαθήσει να «εκπαιδεύσει» το παιδί της με πειθαρχικά μέσα και θα το εξαναγκάσει να καθίσει στο δοχείο. Είναι βέβαιο ότι θα πετύχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Τα περισσότερα από όσα τονίστηκαν για τον έλεγχο της κύστης, ισχύουν και για τον έλεγχο του εντέρου που έρχεται νωρίτερα από τον έλεγχο της κύστης και συνοδεύεται από λιγότερα ατυχήματα όσο μεγαλώνει το παιδί.
Η εγκόπριση («ακράτεια» κοπράνων) όταν υπάρχει στην ηλικία των 7 ή 8 ετών αποτελεί ενοχλητικό πρόβλημα συμπεριφοράς που προκαλείται από ανασφάλεια, άγχος και συγκινησιακές διαταραχές σε παιδιά με υπερπροστατευτικές μητέρες και αυταρχικούς πατέρες.
Love,
L.
Sources: http://www.jenny.gr
Gold Mum 
Χωρίς να θέλω να κάνω διαφήμιση, φίλες μου έχουν σωθεί με το γιογιο Pottete plus: http://www.mariaevita.gr/index.php?dispatch=categories.view&category_id=682
δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς!
🙂
mama35+
Euxaristw poli gia to tip mama35+ !!! 🙂
Emeis exoume polu megalo provlima sto 8ema auto. Den dexomaste me tpt na pame oute sto giogio (exw parei 3 diaforetika) oute sthn lekanh.. ntrepomaste mexri kai sthn idea oti kapoios blepei ta gennhtika mas organa 😦 na dw ti 8a kanw k pws 8a ta kataferw..
Αγαπητή Elsou χωρίς να θέλω να σε συμβουλεύσω και επειδή το έχω ζήσει το πρόβλημα αυτό μέσω μιας καλής μου φίλης (το δικό μου μωρό είναι μόλις 2 μηνών), σου προτείνω να ξεκινήσεις με το παιδάκι σου baby swimming ή κολύμβηση σε οργανωμένη πισίνα όμως ώστε το παιδί να αγαπήσει τη γύμνια του, να μη ντρέπεται πια για το κορμί του και να μάθει να αγαπά το σώμα του.
Ξέρω ότι ίσως σου ακούγεται τραβηγμένο αυτό που γράφω περί ντροπής και αγάπης προς το σώμα του, αλλά η ντροπή είναι ένα από τα χειρότερα συναισθήματα που μπορεί να βιώνει ένα παιδί και που σίγουρα αν δε “δουλέψει” να την αποβάλλει όσο είναι μικρό, θα το κυνηγά και στην εφηβεία αλλά και στην ενήλικη ζωή του.
Τα παιδιά μας οφείλουμε να τα προστατεύουμε από πρόστυχες εικόνες (βλέπε περιοδικά, τηλεόραση, κλπ.) αλλά όχι από το να μαθαίνουν το σώμα τους μέσα από βιβλία, εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ αλλά και ενασχόληση με κάποιο σπορ στο οποίο δείχνουν το κορμί τους και συνεπώς μαθαίνουν να το αγαπούν και να είναι περήφανοι για αυτό.
Με συγχωρείς αν σε κούρασα αλλά ξέρω τι τραβάει αυτή η φίλη μου που δυστυχώς δε με άκουσε ποτέ ούτε εμένα αλλά ούτε και ανθρώπους που δούλεψαν πολύ στο να μη ντρέπονται για το σώμα τους.