Παιδική παχυσαρκία.

Μιλώντας για παιδική παχυσαρκία το πρώτο που μας έρχεται συνήθως στο μυαλό είναι κάποιο πολύ παχύ παιδί. Επειδή η εικόνα του παχύσαρκου παιδιού ταυτίζεται με αυτή του χοντρού παιδιού πολλοί γονείς συνειδητοποιούν την κατάσταση αρκετά αργά.

Με πρώτα τα παιδιά της Αμερικής, στην παγκόσμια κατάταξη, τα ελληνόπουλα κατέχουν την δεύτερη θέση σε σχέση με την παχυσαρκία. Τα τελευταία δέκα χρόνια η αύξηση της παχυσαρκίας φτάνει στο 54% σε παιδιά 6-11 ετών και το 40% σε εφήβους 12-17 ετών (Πηγή: Prevention Magazine) .

Πρόκειται για μια νέα μάστιγα η οποία θα οδηγήσει στο να «χάσουμε» σε 20 χρόνια, περισσότερα παιδιά από την κακή διατροφή και τα επακόλουθα που έχει αυτή (υπέρταση, στεφανιαία νόσος, διαβήτης τύπου 2 κ.α), παρά από το aids και τα ναρκωτικά!

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η παχυσαρκία θεωρείται ασθένεια με σοβαρές επιπτώσεις στον οργανισμό.

Ένα παιδί που δεν κινείται, σε συνδυασμό με ανθυγιεινή διατροφή μπορεί να θεωρείται παχύσαρκο ενώ δεν του φαίνεται (π.χ. όταν δεν έχει αναπτύξει αρκετούς μυς σε σύγκριση με το ποσοστό λίπους).

Σωστό ή λάθος;

Αν οι γονείς είναι αδύνατοι αυτό σημαίνει ότι έχουν εξασφαλίσει χωρίς καμιά προσπάθεια και το ιδανικό σωματικό βάρος του παιδιού τους;

Αν οι γονείς είναι υπέρβαροι αυτό εξασφαλίζει και αυξημένο σωματικό βάρος στο παιδί χωρίς δυνατότητα διαφοροποίησης;

Δίνουμε στα παιδιά μας μόνο τα γονίδιά μας ή μήπως και τις συνήθειές μας; Ποιο από τα δύο είναι ικανότερο να διαμορφώσει το σώμα μας και εντέλει την υγεία μας ;

Η αλήθεια βρίσκεται στο ότι ακόμη και εάν υπάρχει «γενετική προδιάθεση», είναι στο χέρι των γονιών το να φτιάξουν ή όχι ένα «ευνοϊκό περιβάλλον» για παραπανίσια κιλά.

Είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε πως μόλις το 1% των παχύσαρκων παιδιών αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας που ευθύνεται για την απόκτηση κιλών (π.χ ενδοκρινοπάθειες)

Είναι η παχυσαρκία ασθένεια;

Ασθένεια είναι καθετί που δυσκολεύει την καθημερινότητα μας, επιβαρύνει την υγεία μας και μικραίνει την διάρκεια ζωής. Η παχυσαρκία συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά!

Υπολογίζοντας τον Δείκτη «Μάζας-Σώματος» (BMI Body Mass Index), ανάλογα με το αποτέλεσμα, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κάποιον υπέρβαρο (που δεν είναι ασθένεια) ή παχύσαρκο και άρα… ασθενή!

Λέμε ΟΧΙ!

…στις οθόνες
Oι πολλές ώρες ενασχόλησης με το κομπιούτερ ή μπροστά στην τηλεόραση έχουν πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις: προάγουν τη σωματική ακινησία, απομονώνουν το παιδί από τον περίγυρό του και το εκθέτουν σε διαφημιστικά μηνύματα ακατάλληλων τροφίμων. Το παιδί δεν πρέπει να κάθεται μπροστά στον υπολογιστή ή την τηλεόραση περισσότερο από μία ώρα την ημέρα.

…στο φαγητό μπροστά στην τηλεόραση
Tα παιδιά που τρώνε μπροστά στην τηλεόραση το κάνουν από ανία. Γι’ αυτό και δεν σταματούν το φαγητό με το ερέθισμα του κορεσμού. «Xάνοντας το αίσθημα της πείνας και του κορεσμού», τονίζει η κ. Kαραγκιόζογλου-Λαμπούδη, «τα παιδιά αυτά εξακολουθούν να τρώνε μηχανικά και τα υπόλοιπα γεύματα της ημέρας, γεγονός που επιτείνει το πρόβλημα της παχυσαρκίας».

…στις κενές θερμίδες

Tα παιδιά έχουν την τάση να προτιμούν τα γλυκά και τις τροφές με κενές θερμίδες, που στερούνται θρεπτικών συστατικών. Kαλό είναι, λοιπόν, να τους προσφέρετε πιο υγιεινές εναλλακτικές λύσεις, όπως ένα παστέλι, κουλούρι με σουσάμι, σπιτικό κέικ κλπ.

…στα τρανς λιπαρά του πρωινού
Ένα ισορροπημένο πρωινό μπορεί να περιλαμβάνει γάλα, ψωμί και μαρμελάδα ή μέλι, καθώς και ένα ποτήρι χυμό ή ένα φρούτο. Για την επάλειψη του ψωμιού μπορείτε να επιλέξετε μαργαρίνες χωρίς τρανς λιπαρά, τα οποία επιβαρύνουν τα αγγεία της καρδιάς και ευνοούν την παχυσαρκία (οι εξελιγμένες μαργαρίνες που πωλούνται στο σουπερμάρκετ δεν έχουν τρανς λιπαρά).

…στο αδυνάτισμα
Tο παιδί με περιττά κιλά πρέπει να αποφεύγει τις δίαιτες αδυνατίσματος. «Tο παχύσαρκο παιδί θα κάνει δίαιτα, όχι όμως για να αδυνατίσει, αλλά για να μείνει σταθερό το βάρος του», τονίζει η κ. Kαραγκιόζογλου-Λαμπούδη.

Λέμε ΝΑΙ!

…στην κίνηση!
Tο παιδί πρέπει να έχει καθημερινά ευκαιρίες να κινείται, να παίζει, να αθλείται και να περπατάει. Xάρη στην κίνηση, το παιδί καίει περισσότερες θερμίδες. Tο σημαντικότερο, όμως, είναι ότι αποκτά την αίσθηση του σώματός του και των δυνατοτήτων του. «Ένα παχύσαρκο παιδί που κάθεται στον καναπέ δεν θα συνειδητοποιήσει ποτέ ότι είναι παχύσαρκο. Θα το καταλάβει όμως όταν χρειαστεί να κινηθεί μαζί με τους συνομηλίκους του», εξηγεί η κ. Kαραγκιόζογλου-Λαμπούδη.

…στο οικογενειακό τραπέζι
Όταν ένα παιδί συνηθίζει να τρώει καθισμένο στο τραπέζι μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά του, είναι σε θέση να αναγνωρίζει και να σέβεται τα αισθήματα της πείνας και του κορεσμού. Δεν είναι τυχαίο ότι στις HΠΑ, μια χώρα με σοβαρό πρόβλημα παιδικής παχυσαρκίας, λειτουργούν σχολές που μαθαίνουν στους γονείς… να κάθονται στο τραπέζι και να τρώνε με τα παιδιά τους προκειμένου να τα προφυλάξουν από την παχυσαρκία! Προσπαθήστε, λοιπόν, να τρώτε οικογενειακά τουλάχιστον ένα γεύμα της ημέρας – όποιο σας εξυπηρετεί καλύτερα, π.χ. το πρωινό ή το δείπνο.

…στην ποικιλία τροφών
H καθημερινή διατροφή του παιδιού -παχύσαρκου και μη- πρέπει να συνδυάζει τροφές από όλες τις ομάδες τροφίμων (δημητριακά, φρούτα, σαλάτες, γαλακτοκομικά κλπ.). Tα γεύματα που τρώει το παιδί πρέπει να είναι μαγειρεμένα στο σπίτι και όχι «απ’ έξω», ενώ για τα ενδιάμεσα μικρογεύματα συνιστάται ένα φρούτο ή ένα σπιτικό σάντουιτς.

..στο πρωινό
Σύμφωνα με μελέτες, τα παιδιά που συστηματικά δεν τρώνε πρωινό είναι παχύσαρκα, συγκεντρώνουν περισσότερους παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακών προβλημάτων, παρουσιάζουν μειωμένα επίπεδα σιδήρου και προσλαμβάνουν λιγοστές φυτικές ίνες. Φροντίστε, λοιπόν, το παιδί να καταναλώνει καθημερινά ένα πλήρες πρωινό.

…στον έλεγχο του βάρους
H σταθεροποίηση του βάρους είναι το πρώτο ζητούμενο. Tο διαιτολόγιο πρέπει να είναι σχεδιασμένο από διαιτολόγο, έτσι ώστε να περιορίζεται η πρόσληψη επιπλέον βάρους, επιτρέποντας την ανάπτυξη του παιδιού καθ’ ύψος (για τα κορίτσια μέχρι τα 12 και για τα αγόρια μέχρι τα 14 περίπου).